H δημιουργία του Ιδρύματος Στήριξης Ογκολογικών Ασθενών «Η ΕΛΠΙΔΑ» στην Πάτρα, αποφασίστηκε το 1995, σύμφωνα με το άρθρο 73 του Κώδικα Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης από την Επιτροπή-Αντινομαρχία Υγείας-Πρόνοιας και Κοινωνικών Ζητημάτων. Πρόεδρος της Επιτροπής η κα Μαρία Δαφαλιά Μασσαρά και μέλη της οι ιατροί κ. Δημήτριος Βέρρας και κ. Γρηγόριος Μπαράκος. Aπό την αντιπολίτευση μέλη ήταν ο υπάλληλος τραπέζης κ. Θεόδωρος Μιχαλόπουλος και ο επιχειρηματίας κ. Ασημάκης Ασημακόπουλος.
Με συνείδηση ευθύνης η Επιτροπή διερεύνησε τις ελλείψεις στον προνοιακό τομέα σε πρώτη προτεραιότητα και σε επίπεδο Δυτικής Ελλάδας. Κατόπιν αυτού, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση προέβη στη δημιουργία μιας δομής, η οποία θα προσφέρει συμπαράσταση και φροντίδα στους ασθενείς, που τους έτυχε να νοσήσουν από καρκίνο. Έριξε το βάρος στους ογκολογικούς ασθενείς διότι, ως γνωστόν, ο ογκολογικός ασθενής για να αντέξει τη νόσο και τις αρνητικές επιπτώσεις της σε όλα τα επίπεδα της ζωής του, χρειάζεται σύνθετη και πολυμερή φροντίδα παράλληλα με την ιατρική, φαρμακευτική και νοσηλευτική του αγωγή. Χρειάζεται ανθρώπινη προσέγγιση, συμπαράσταση και αποτελεσματική βοήθεια για την ψυχοκοινωνική του προσαρμογή και αποκατάσταση. Στην προκαταρκτική έρευνα της Επιτροπής μας ενθάρρυναν ο καθηγητής της Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών κ. Απόστολος Βαγενάκης, η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, οι ιατροί, σήμερα καθηγητές Ιατρικής κ. Χαράλαμπος Καλόφωνος και κ. Δημήτριος Καρδαμάκης, ο Ιατρικός Σύλλογος Πατρών επί προεδρίας του καθ. Στέφανου Μανδαγού, ο καθηγητής Δημήτριος Κρεμαστινός, ως Υπουργός, τον οποίο η Πρόεδρος επισκέφθηκε στο Υπουργείο Υγείας και τον ενημέρωσε για την προσπάθεια αυτή. Η απάντηση του τότε Υπουργού ήταν «…και πολύ αργήσαμε. Προχωρήστε, το θεωρώ απολύτως απαραίτητο». Η Επιτροπή κατέληξε στη δημιουργία ενός ογκολογικού Ιδρύματος. Η απόφαση της Επιτροπής ήταν ομόφωνη. Η Πρόεδρος της Επιτροπής κα Μαρία Δαφαλιά Μασσαρά εισηγήθηκε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Αχαΐας τη δημιουργία του Ιδρύματος δεδομένων των στατιστικών στοιχείων των ογκολογικών τμημάτων και των περιπτώσεων νόσησης από καρκίνο, που παρουσιάζουν αλματώδη αύξηση. Συμπλήρωσε ότι το Ίδρυμα θα εξυπηρετεί ασθενείς από όλη τη Δυτική Ελλάδα και τα Ιόνια Νησιά και πρότεινε τη δημιουργία του Ιδρύματος, όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες της Ευρώπης αφενός λόγω της οικονομικής αδυναμίας ασθενών να φιλοξενούνται σε ξενοδοχεία και αφετέρου λόγω αδυναμίας μετακίνησής τους. Κατόπιν αυτού το Νομαρχιακό Συμβούλιο με την υπ΄αρίθμ 63/95 απόφασή του:
– Ενέκρινε την ανωτέρω εισήγηση της Προέδρου της Επιτροπής Υγείας-Πρόνοιας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας.
– Αποφάσισε να δημιουργηθεί με πρωτοβουλία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας Ξενώνας στην περιοχή της Πάτρας με σκοπό τη διατήρηση 40-50 κλινών για την περίθαλψη ισάριθμων ογκολογικών ασθενών.
– Εξουσιοδοτήθηκε η Νομαρχιακή Επιτροπή Υγείας-Πρόνοιας και Κοινωνικών Υποθέσεων Αχαΐας, ώστε να πλαισιωθεί και με άλλους νομαρχιακούς συμβούλους με σκοπό να ασχοληθούν με τις παραπέρα ενέργειες υλοποίησης της εν λόγω απόφασης, που αφορούσαν: α) τη νομική μορφή λειτουργίας του ως άνω Ξενώνα, β) την τεχνική μελέτη από τη Δ/νση Έργων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας, γ) την ανεύρεση των απαιτούμενων οικονομικών πόρων κλπ.
Η Επιτροπή απευθύνθηκε σε παρόμοια ιδρύματα σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) αφού έλαβε τις διευθύνσεις από την ίδια την Ε.Ε., Γαλλίας, Ελβετίας, Γερμανίας, Αγγλίας. Ζήτησε πληροφορίες και ενημέρωση για τη λειτουργία παρόμοιων δομών στις χώρες αυτές.
Σε αυτήν την πρόσκληση της κατασκευής του Ιδρύματος ανταποκρίθηκε ο νομαρχιακός σύμβουλος δικηγόρος κ. Μάκης Αβραμίδης. Μεγάλη υπήρξε η ανιδιοτελής προσφορά του σε πολλά ζητήματα και σε επισκέψεις στην Αθήνα σε διάφορες υπηρεσίες, νομικούς συμβούλους, κ.λ.π.
Ιδιαίτερα πρέπει να αναφέρουμε τον αείμνηστο δικηγόρο των Πατρών Νικόλαο Λέοντα, ο οποίος έσπευσε ανιδιοτελώς να στηρίξει και να συγκροτήσει το Σύλλογο Στήριξης Ογκολογικών Ασθενών «Η ΕΛΠΙΔΑ». Οι νομικές γνώσεις του και η προϋπηρεσία του ως νομικός σύμβουλος στο Γενικό Νοσοκομείο Πατρών «Ο Άγιος Ανδρέας» βοήθησαν αποτελεσματικά την πορεία των εργασιών του Ιδρύματος σε κάθε βήμα, όπως το Προεδρικό Διάταγμα Σύστασης, ο Οργανισμός Εσωτερικής Λειτουργίας και πολλά άλλα, όπως η προσπάθεια του για οικονομική στήριξη του Ιδρύματος. Με σεβασμό αναγνωρίζουμε την προσφορά του, διότι και το κύρος, που διέθετε στην πατραϊκή κοινωνία βοήθησε το Ίδρυμα.
Το έργο δημοπρατήθηκε το 2003. Οι οικοδομικές εργασίες περατώθηκαν το 2008. Τις μελέτες του έργου εκπόνησε η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας. Συγκεκριμένα την αρχιτεκτονική μελέτη εξεπόνησε ο Ανδρέας Παπαδημάτος, αρχιτέκτων, υπάλληλος της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων της τέως Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας σε συνεργασία με τους συναδέλφους του στο Τμήμα Μελετών. Η επίβλεψη του έργου μέχρι την ολοκλήρωσή του έγινε από τους ίδιους μηχανικούς. Το έργο αυτό εκτός από τον ιερό σκοπό για τον οποίο κατασκευάστηκε αποτελεί και ένα ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό δημιούργημα στην πόλη μας, το οποίο πολλοί ειδικοί το αποκαλούν «αρχιτεκτονικό κόσμημα». Το έργο, ο εξωτερικός όσο και ο εσωτερικός χώρος του, υποδέχεται και αγκαλιάζει τον ασθενή, ανεβάζοντας το ηθικό και την αισιοδοξία του.
Το Ίδρυμα εντάχθηκε στο Γ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος. Σε αυτό συνετέλεσε πολύ η παρέμβαση του καθ. κ. Απόστολου Βαγενάκη. Η τέως Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας κάλυψε ένα μέρος του κόστους μαζί με τις χορηγίες επιχειρήσεων, κοινωνικών φορέων, θεσμών, Δήμων και ευαίσθητων συμπολιτών μας εντός και εκτός της χώρας.
Το κτίριο εμβαδού 3.000 τμ κατασκευάστηκε σε οικόπεδο, που παραχωρήθηκε νόμιμα από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΤΕ) εμβαδού 8.200 τμ, το υπόλοιπο του οποίου αξιοποιήθηκε και ως κήπος, σύμφωνα με τις διατάξεις του ΠΔ Σύστασης του Ιδρύματος Π.Δ. 239/1998 (ΦΕΚ180/Α/29-7-1998).
Για το κόστος του έργου διευκρινίζουμε τα παρακάτω: Από όλα τα στοιχεία των υπηρεσιών της τέως Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας, επί της θητείας της οποίας δημοπρατήθηκε και ολοκληρώθηκε το έργο και από τα οικονομικά στοιχεία του αναδόχου του έργου, προκύπτει, ότι ο αρχικός προϋπολογισμός για την κατασκευή και ολοκλήρωση των οικοδομικών εργασιών, Η/Μ εγκαταστάσεων, του ξενοδοχειακού εξοπλισμού, της διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου ανήρχετο στο ποσό των 2.784.000€. Τελικά το συνολικό κόστος ανήλθε στα 2.400.000€. Στο ποσό αυτό συμπεριλαμβάνονταν και συμπληρωματικές εργασίες, που προέκυψαν στην πορεία του έργου και δεν είχαν ενταχθεί στην αρχική μελέτη πχ υπόγεια και υπόλοιπος ωφέλιμος χώρος 600τ.μ., κ.λ.π. Όπως προκύπτει εκ του ενδιαφέροντος και της συμμετοχής των χορηγών αφενός συμπληρώθηκαν όσα κενά δεν προέβλεπαν οι αρχικές μελέτες και αφετέρου περίσσεψε, εκ των χορηγιών, το ποσό των 120.000€ αποθεματικό, το οποίο κατατέθηκε στην Εθνική Τράπεζα Ελλάδος και χρησιμοποιήθηκε για την έναρξη της λειτουργίας του Ιδρύματος. Η Πρόεδρος κα Μαρία Δαφαλιά Μασσαρά πολλές φορές έχει εκφράσει ευχαριστίες σε όλους όσοι έδειξαν ενδιαφέρον και βοήθεια και για μια ακόμη φορά απευθύνει ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους, που βοήθησαν ο καθένας με τη δύναμη του και απέδειξαν στην πράξη ότι είναι συνάνθρωποι και όχι απλά άνθρωποι να ζουν μόνο για τον εαυτό τους.
Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, κατά τη θητεία του οποίου, εντάχθηκε, ανηγέρθη και ολοκληρώθηκε το έργο, είναι οι παρακάτω:
Δαφαλιά Μασσαρά Μαρία – Πρόεδρος
Μαυρομμάτης Θρασύβουλος –Αντιπρόεδρος – Ιατρός
Καλόφωνος Χαράλαμπος – Καθ. Παθολογίας-Ογκολογίας
Λέων Νικόλαος – Δικηγόρος
Ζέρβας Βασίλειος – Δήμαρχος Ρίου
Μπακόπουλος Χαράλαμπος – Ιατρός
Καβαλιεράτος Διονύσιος
Το Διοικητικό Συμβούλιο μαζί με τους περιφερειακούς συμβούλους της Δυτικής Ελλάδας στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και άφησαν κατά μέρους τις κομματικές αγκυλώσεις, αποχρώσεις και αναλύσεις επί των αναλύσεων – στάση ενεργού και ώριμου πολίτη – και ανακουφίζουν ψυχές και σώματα ασθενών και συνοδών. Η Πρόεδρος είπε «Όλοι μαζί μια γροθιά με την ίδια συναίσθηση ευθύνης τα καταφέραμε».
Να τονίσουμε και το ενδιαφέρον και τη βοήθειά του τότε γραμματέα της ΠΔΕ κου. Νικόλαου Μπελιβάνη. Στο Περιφερειακό Συμβούλιο, όταν ετέθη το θέμα ο κ. Μπελιβάνης ενημέρωσε τους περιφερειακούς συμβούλους ότι τα χρήματα της Περιφέρειας για τα προνοιακά δεν επαρκούσαν για την ένταξη του έργου και την κάλυψη των αναγκών των τριών νομών. Οπότε οι σύμβουλοι πρότειναν να υποχωρήσουν και να μειώσουν τις διεκδικήσεις τους, ώστε να διευκολύνουν την ένταξη του Ιδρύματος στο Γ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης – ύψιστη πράξη κοινωνικής ευθύνης, ευαισθησίας και ανθρωπιάς. Η συμπαράσταση όλων υπήρξε μεγάλη είτε σε χρήματα, είτε σε προϊόντα απαραίτητα για τη λειτουργία του Ιδρύματος, είτε σε ανιδιοτελή προσωπική εργασία, ανάλογα με την ειδικότητά του ο καθένας. Σήμερα εποπτεύεται από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η έναρξη λειτουργίας του Ιδρύματος Στήριξης Ογκολογικών Ασθενών «Η ΕΛΠΙΔΑ», πραγματοποιήθηκε τέλη Σεπτεμβρίου του 2013, πιλοτικά σε συνεργασία με την 6η ΥΠΕ, την ΠΔΕ, το ΔΣ του Ιδρύματος και το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών εν μέσω δυσμενών οικονομικών συνθηκών.
Επειδή το ΑΣΕΠ είχε αναστείλει την πρόσληψη μονίμου προσωπικού και υπήρχε και ρήτρα για τη χρηματοδότηση από την Ε.Ε. το θέμα αντιμετωπίστηκε με τη μετακίνηση, κυρίως, νοσηλευτικού προσωπικού καθ’ υπόδειξη του Υπουργείου Υγείας με τη σύμφωνη γνώμη της 6ης ΥΠΕ, του ΠΓΝΠ, της ΠΔΕ και του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος. Το προσωπικό αυτό αποτελούσαν άτομα, που μετακινήθηκαν από νοσοκομεία και κέντρα υγείας και επιθυμούσαν να υπηρετήσουν στην Πάτρα. Η συμβολή τους ήταν σημαντική καθότι έδειξαν ανθρωπιά, καλοσύνη, ευγένεια προς τους ασθενείς και εκτελούσαν οποιαδήποτε εργασία, που είχε ανάγκη το Ίδρυμα στο ξεκίνημά του, με προθυμία. Το προσωπικό, που απασχολείται σήμερα, διορίστηκε με διαδικασίες ΑΣΕΠ.
Την ημέρα των Εγκαινίων, που τελέστηκαν το 2010, η Πρόεδρος τόνισε ότι τα προβλήματα της κοινωνίας και οι ανάγκες μας δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται και να θεραπεύονται αποκλειστικά από το κράτος. Συγκεκριμένα: «Το κράτος δεν είναι μαστός διαρκούς γαλακτοπαραγωγής, αλλά ούτε και τα προβλήματά μας να επαφίονται στο έλεος κάποιων ευαίσθητων φιλaνθρώπων συμπολιτών μας. Απαιτείται η σύζευξη πολιτείας και κοινωνίας χωρίς να μας διαφεύγει και ο βαθμός ανάπτυξης της κοινωνικής συνείδησης των εργαζομένων. Εμείς πιστεύουμε εκ του μέχρι τούδε αποτελέσματος ότι αυτή τη σύζευξη την πετύχαμε σε μεγάλο βαθμό, όπως προκύπτει και από τον Πίνακα Χορηγών-Υποστηρικτικών».